Reisverslag 5
Blijf op de hoogte en volg Sanne
01 December 2014 | Burundi, Cibitoke
Beste lezers,
“Die tekeningen die je daar aan het maken bent, zijn die voor een training om vrouwen te leren wat hun taken zijn in het huishouden? Een training over hoe ze en goede vrouw kunnen zijn?”
De eerste keer dacht ik dat ik het misschien nog verkeerd had verstaan. De tweede keer kon ik er echt niet onderuit. Drie scholieren (jongens) hadden me met 1 vraag volledig sprakeloos gekregen.
Dat ze bij mij kwamen kijken kan ik wel begrijpen. Nieuwsgierigheid snap ik. Het schijnt dat je als illustrator van trainingsmateriaal veel geld kunt verdienen in Burundi. Misschien omdat er maar weinig mensen zijn die kunnen tekenen want Burundese kinderen hebben lang niet zoveel mogelijkheden om hun tekenvaardigheden te oefenen. Veel meer dan een stukje baksteen of houtskool om mee te krijten is er vaak niet. De grote meerderheid slaagt er maar nauwelijks in om zijn/haar naam te schrijven.
Maar dan die opmerking. Ik had er eigenlijk nog niet bewust over nagedacht, maar op alle 4 de tekeningen die ik heb gemaakt staan inderdaad vrouwen die bezig zijn met redelijk typische vrouwenactiviteiten. Werken op het land, koken, water halen, schoonmaken en op de kinderen passen (en die kinderen moet je al zo jong mogelijk leren om brandhout te sprokkelen). Het zijn activiteiten die vrouwen traditioneel gezien doen in Burundi. De enige man in de tekeningen zit rustig wat te drinken terwijl zijn vrouw de vloer dweilt. Ook een activiteit die ik mannen met behoorlijke regelmaat zie doen (hoewel dan meestal bananenbier uit een bidon in plaats van Fanta uit een flesje).
Ik weet dat er ook in Nederland gezinnen zijn met een vergelijkbare taakverdeling. Maar ik heb altijd het idee gehad dat er in de meeste gezinnen wel over te praten valt als de man of de vrouw de verdeling graag wil veranderen. Ook in Burundi had ik het idee dat vooral de jongere generatie best open stond voor een meer geemancipeerde verdeling. Maar nee dus. En ik had het eigenlijk wel kunnen weten. Tijdens een enquete onder ongeveer 460 huishoudens bleek dat maar liefst 56% van de mensen vind dat vrouwen niet gelijkwaardig mogen meebeslissen over het inkomen in hun huishouden. Sterker nog, 55% van de mensen is niet overtuigd dat vrouwen dezelfde mensenrechten hebben als mannen.
Maar wat betekent dat dan precies? Dat mannen mogen drinken wat ze willen? Dat mannen geld van hun gezin mogen achterhouden om een concubine te onderhouden? Dat vrouwen mogen worden geslagen? Dat het een schande is voor een vrouw om ongetrouwd een kind te krijgen, maar een man daar rustig mee weg kan komen? Dat mannen hun inboedel mogen houden als ze weduwnaar worden, maar een vrouw haar inboedel en huis weer moet afstaan aan haar schoonfamilie als ze weduwe wordt? In het Kirundi zijn er verschillende woorden om een vrouw aan te duiden. Een daarvan is umufasha, wat letterlijk betekent: iemand die helpt. De eerste keer dat ik dat hoorde was ik een beetje beledigd, een vrouw is toch geen goedkope werkster? Maar op basis van de volgorde waarop Adam en Eva zijn geschapen werd me direct verteld dat de vrouw er inderdaad is om haar man te helpen. Geen twijfel over mogelijk en geen argument tegenin te brengen.
Ik kan kan me er niets bij voorstellen dat vrouwen enkel worden gezien als hulp en ik ben ook heel blij dat er steeds meer organisaties zijn die zich inzetten voor de rechten van gemarginaliseerde vrouwen. Voor vrouwen die niet voor zichzelf kunnen opkomen en vrouwen die hun taakverdeling niet bespreekbaar kunnen maken. Als zelfs jongens van een jaar of 16 (die gewoon naar school gaan) al overtuigd zijn dat vrouwen er enkel zijn om hen te helpen, wie ondersteund dan de vrouw die dagelijks de verantwoordlijkheid heeft haar kinderen te eten te geven?
Overigens heb ik nog wel een klein dingetje recht te zetten. Over die mannen. Want het beeld dat ik nu schets is misschien een beetje stereotyp. En dat is niet voor niets. Maar er zijn ook mannen die wel op het land werken. Mannen hun eigen bord afwassen en mannen die met metershoge torens witte kool achterop de fiets naar de hoofdstad gaan. Mannen die de hele week ver weg van hun gezin aan het werk zijn en hun geld opsturen naar hun vrouw. Die mannen mogen we natuurlijk ook niet vergeten. Ik hoop dat zij een voorbeeld mogen zijn voor al die jongens die denken dat mijn tekeningen gebruikt zullen worden in een cursus om vrouwen op hun plaats in het huishouden te wijzen.
“Die tekeningen die je daar aan het maken bent, zijn die voor een training om vrouwen te leren wat hun taken zijn in het huishouden? Een training over hoe ze en goede vrouw kunnen zijn?”
De eerste keer dacht ik dat ik het misschien nog verkeerd had verstaan. De tweede keer kon ik er echt niet onderuit. Drie scholieren (jongens) hadden me met 1 vraag volledig sprakeloos gekregen.
Dat ze bij mij kwamen kijken kan ik wel begrijpen. Nieuwsgierigheid snap ik. Het schijnt dat je als illustrator van trainingsmateriaal veel geld kunt verdienen in Burundi. Misschien omdat er maar weinig mensen zijn die kunnen tekenen want Burundese kinderen hebben lang niet zoveel mogelijkheden om hun tekenvaardigheden te oefenen. Veel meer dan een stukje baksteen of houtskool om mee te krijten is er vaak niet. De grote meerderheid slaagt er maar nauwelijks in om zijn/haar naam te schrijven.
Maar dan die opmerking. Ik had er eigenlijk nog niet bewust over nagedacht, maar op alle 4 de tekeningen die ik heb gemaakt staan inderdaad vrouwen die bezig zijn met redelijk typische vrouwenactiviteiten. Werken op het land, koken, water halen, schoonmaken en op de kinderen passen (en die kinderen moet je al zo jong mogelijk leren om brandhout te sprokkelen). Het zijn activiteiten die vrouwen traditioneel gezien doen in Burundi. De enige man in de tekeningen zit rustig wat te drinken terwijl zijn vrouw de vloer dweilt. Ook een activiteit die ik mannen met behoorlijke regelmaat zie doen (hoewel dan meestal bananenbier uit een bidon in plaats van Fanta uit een flesje).
Ik weet dat er ook in Nederland gezinnen zijn met een vergelijkbare taakverdeling. Maar ik heb altijd het idee gehad dat er in de meeste gezinnen wel over te praten valt als de man of de vrouw de verdeling graag wil veranderen. Ook in Burundi had ik het idee dat vooral de jongere generatie best open stond voor een meer geemancipeerde verdeling. Maar nee dus. En ik had het eigenlijk wel kunnen weten. Tijdens een enquete onder ongeveer 460 huishoudens bleek dat maar liefst 56% van de mensen vind dat vrouwen niet gelijkwaardig mogen meebeslissen over het inkomen in hun huishouden. Sterker nog, 55% van de mensen is niet overtuigd dat vrouwen dezelfde mensenrechten hebben als mannen.
Maar wat betekent dat dan precies? Dat mannen mogen drinken wat ze willen? Dat mannen geld van hun gezin mogen achterhouden om een concubine te onderhouden? Dat vrouwen mogen worden geslagen? Dat het een schande is voor een vrouw om ongetrouwd een kind te krijgen, maar een man daar rustig mee weg kan komen? Dat mannen hun inboedel mogen houden als ze weduwnaar worden, maar een vrouw haar inboedel en huis weer moet afstaan aan haar schoonfamilie als ze weduwe wordt? In het Kirundi zijn er verschillende woorden om een vrouw aan te duiden. Een daarvan is umufasha, wat letterlijk betekent: iemand die helpt. De eerste keer dat ik dat hoorde was ik een beetje beledigd, een vrouw is toch geen goedkope werkster? Maar op basis van de volgorde waarop Adam en Eva zijn geschapen werd me direct verteld dat de vrouw er inderdaad is om haar man te helpen. Geen twijfel over mogelijk en geen argument tegenin te brengen.
Ik kan kan me er niets bij voorstellen dat vrouwen enkel worden gezien als hulp en ik ben ook heel blij dat er steeds meer organisaties zijn die zich inzetten voor de rechten van gemarginaliseerde vrouwen. Voor vrouwen die niet voor zichzelf kunnen opkomen en vrouwen die hun taakverdeling niet bespreekbaar kunnen maken. Als zelfs jongens van een jaar of 16 (die gewoon naar school gaan) al overtuigd zijn dat vrouwen er enkel zijn om hen te helpen, wie ondersteund dan de vrouw die dagelijks de verantwoordlijkheid heeft haar kinderen te eten te geven?
Overigens heb ik nog wel een klein dingetje recht te zetten. Over die mannen. Want het beeld dat ik nu schets is misschien een beetje stereotyp. En dat is niet voor niets. Maar er zijn ook mannen die wel op het land werken. Mannen hun eigen bord afwassen en mannen die met metershoge torens witte kool achterop de fiets naar de hoofdstad gaan. Mannen die de hele week ver weg van hun gezin aan het werk zijn en hun geld opsturen naar hun vrouw. Die mannen mogen we natuurlijk ook niet vergeten. Ik hoop dat zij een voorbeeld mogen zijn voor al die jongens die denken dat mijn tekeningen gebruikt zullen worden in een cursus om vrouwen op hun plaats in het huishouden te wijzen.
-
01 December 2014 - 10:49
Liesbeth:
O o, nieuwe tekeningen maken dus voor nieuw trainingsmateriaal!
Maar wat kun je dat toch goed, tekenen - schitterend! -
01 December 2014 - 12:59
Maarten Z:
Wat een prachtige tekeningen Sanne! En ook mooi geschreven. -
01 December 2014 - 18:16
Gerda:
Wow, mooie tekening!!
En mooi verhaal waar je wel even over gaat nadenken.
Groetjes,
Gerda -
01 December 2014 - 20:07
Nicolien:
super mooi!! Zowel de tekening als je tekst!! :D
Alleen...drink je wel genoeg melk?;) Verder zie je er nog goed uit; fijn om te zien!
x -
01 December 2014 - 21:31
Marieke:
Echt prachtig Sanne! Wat kan je toch mooi tekenen! Mag ik een tekening bij je bestellen :) ?
Volgens mij ben je best wat afgevallen of niet? Maar je ziet er verder gelukkig goed uit :)
En een mooi verhaal heb je geschreven.
Heel veel liefs en xxxx
Leuk om je gisteren zo lang gesproken te hebben. -
01 December 2014 - 22:33
Rob De Bruin:
Mooi verhaal, groeten, Rob & Reinolda
-
02 December 2014 - 15:30
Rianne:
Ha Sanne,
Even een inhaalslag gemaakt in het leven van je verslagen. Wat schrijf je goed! Je zou ze als columns ergens moeten publiceren... Mooie manier om erachter te komen hoe het leven er in Burundi uitziet!
Liefs, Rianne
ps. Wat betreft het voorbeeld van Adam en Eva: beiden zijn naar Gods evenbeeld geschapen (Gen 1:27). En blijkbaar redden mannen het niet alleen, want ze hebben nog iemand nodig;-) -
02 December 2014 - 15:30
Rianne:
Ha Sanne,
Even een inhaalslag gemaakt in het leven van je verslagen. Wat schrijf je goed! Je zou ze als columns ergens moeten publiceren... Mooie manier om erachter te komen hoe het leven er in Burundi uitziet!
Liefs, Rianne
ps. Wat betreft het voorbeeld van Adam en Eva: beiden zijn naar Gods evenbeeld geschapen (Gen 1:27). En blijkbaar redden mannen het niet alleen, want ze hebben nog iemand nodig;-) -
02 December 2014 - 15:32
Ivonne:
Hoi Sanne. Leuk en herkenbaar, de stukken die je schrijft.
Ben ook benieuwd hoe je het gesprek met die jongens hebt vervolgd. Misschien een leuke gender workshop met jongens en meiden uit de buurt?
Succes
Ivonne -
19 December 2014 - 20:52
Akkebootsma:
Hoi Sanne
als eerste bedankt voorjou kaart.
Wensjou ook een fijne kerst dagentoe eneen gezond2015 toe.
Waseen mooi ver haal plus tekeningen wasook mooi
Met deKerstdagen ben ik de eerstekerstdag ben alleen thuis,ende tweedekerstdag komtde familie,dusdat is gezellig.
Oudjaarsdag gaik naarScherpenzeel toe.
Het weer ishierpet ,Bij jou is de
Zonvolop aan wezig.
GROETJESOMA BOIJL
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
