pannenkoeken eten!
Door: deboersanne
Blijf op de hoogte en volg Sanne
07 December 2010 | Rwanda, Kanyanza
31 nov.
Hoi allemaal,
Hoe gaat het met jullie? Vandaag bedacht ik me dat ik precies de 46e malariapil heb geslikt. Dat betekent dat ik de eerste helft van mijn verblijf hier zonder al te grote problemen heb overleeft.
Na volgende week zullen jullie vast het idee hebben dat ik een halve non aan het worden ben, maar dat valt wel mee hoor ! Ik ben afgelopen week zelfs naar een heuse kroeg geweest… We hebben het flink laat gemaakt, het was 8 uur! 's avonds om precies te zijn. Het was wel heel gezellig, mijn tolk en haar ouders waren er ook.
In Rwanda zijn nogal veel dingen een beetje anders. Zo heb ik bijvoorbeeld veel interessante insecten gevonden; prikmieren, roze pokemonvlinders, geel met groen en blauw gestreepte sprinkhanen, knalblauwe en knalrode vogels en nog veel meer. Naast gewone muggen ( daarvoor slik ik dus die pillen want wat voor kleding ik ook draag, hoeveel antimuggenspul ik ook op smeer, ze vinden mij extreem onweerstaanbaar. Volgens de pastor komt dat omdat het in het donker lijkt alsof ik licht geef) zijn er ook een soort kamikazemuggen. Ze vliegen een beetje doelloos in het rond, tot ze zich te pletter vliegen tegen iets dat zich toevallig op hun baan bevindt. Ze storten dan neer, gaan keihard zoemend rondjes draaien op de grond en stijgen dan weer op waarna het hele verhaal weer opnieuw begint. In sommige gevallen overigens gaan ze ook dood door de klap van het neerstorten. Om ze uit de weg te ruimen is het het handigst de muggen op de grond op te rapen en keihard op de grond te gooien. Dat laat ik wel liever over aan iemand anders, ze zien er namelijk uit als een soort rupsen met vleugeltjes en zo bewegen ze zich op de grond ook voort… niet echt lekker om op te rapen dus.
Iets anders is dat veel mensen versiering sparen voor aan hun muur. Dat kalenders uit heel veel verschillende jaren naast elkaar hangen is niet uitzonderlijk. Er zijn kalenders met Maria's, mooie blanke vrouwen, reclame of, zoals ik vorige week vond, een verheerlijking van Saddam Hoessein. Die laatste vond ik bij een ouder echtpaar en ik vraag me serieus af hoe die daar terecht is gekomen. Ik weet dat hier veel wordt geïmporteerd uit China, maar voor zover ik kan nagaan is dat niet echt een redden voor een poster van Saddam om hier in Rwanda terecht te komen.
Ook kleding wordt ingevoerd. Op markten kan je bijvoorbeeld tweedehands kleding uit europa kopen. Was ik even verbaast toen ik op een zondag allemaal namen van Nederlandse bedrijven voorbij zag komen op de voetbalshirts die mensen hier als zondagse kleding dragen! Verder hebben mensen hier een bijzondere kledingkeuze? Op zondag dragen de katholieken hun nette kleding. Ook de kinderen. Omdat meisjes hier rokken dragen en jongens broeken kan het soms dus voorkomen dat een jongen in een roze Dora pyjamabroek loopt, terwijl zijn zusje een bob de bouwer nachthemd aanheeft. Maar ook andere mensen combineren soms op een bijzondere manier. Zo zat ik laatst tegenover een bankdirecteur met vrouwenschoenen (witte schoenen met een roze randje) en My little pony sokken… Ik heb maar niet uitgelegd waarom ik toch eventjes moest glimlachen.
Verder heb ik dit weekend visite gehad van Gerda. Een meisje uit Nederland dat in Kigali op een basisschool werkt. Een tijdje geleden had ik haar in Kigali al ontmoet en nu kwam ze een keertje kijken hoe het hier op het platteland gaat. 's Middags zijn we naar een dorpje in de buurt geweest en 's avonds hebben we pannenkoeken gebakken. Wat in de keuken hier nog een hele uitdaging is.
Maar Gerda, ze hebben de kunst goed afgekeken, ik heb nu al 3 keer pannenkoeken gegeten! Keilekker en weer eens iets anders dan de standaardomelet iedere ochtend.
Zondag zijn we naar een herdenkingsplaats geweest van de genocide. Dat was behoorlijk indrukwekkend, ook omdat we werden rondgeleid door de weduwen die lid zijn van de vereniging van weduwen. Dan maakt het toch wel net even iets meer indruk. Een beetje raar was wel dat ze wilden dat we veel foto's maakten, ook van de botten. In Nederland zou je juist geen foto’s mogen maken, maar hier werd ik op een bepaald moment bij de arm gepakt om toch ook nog een nog explicietere foto te maken van botten. Ik snap het ook wel, ze willen graag dat het verhaal aan de wereld wordt verteld. Maar het ging toch wel een beetje tegen mijn gevoel in.
Hoewel de activiteit zondag misschien een beetje heftig was heb ik wel een heeel leuk en gezellig weekend gehad. Het was echt heerlijk om weer eens Nederlands te spreken.
Nu het al eerste advent is en ik hoorde dat het bij jullie al lekker koud begint te worden heb ik nog helemaal geen kerstgevoel. Ik ben een beetje verkouden en ben mijn stem kwijt, maar toen ik aan kerstliedjes begon te denken kon ik nog maar met moeite op de teksten komen. Hier op de radio heb ik ook nog geen bekende kerstliedjes gehoord, maar dat kan er ook aan hebben gelegen dat de pastors hier vaak naar een katholieke, Rwandese zender luisteren. Heb je dus toevallig teksten over, ze zijn welkom ;).
Oja, dit weekend heb ik ook nagedacht over wat ik het allermeeste mis hier. Dat zijn niet echt veel materiële zaken, maar een Spiegel, ik heb toch echt al minstens 4 en een halve week mezelf niet meer gezien in een Spiegel groter dan de zijspiegel van een auto…
Groetjes,
Sanne
Ps. Nu ik dit stukje kan versturen is het al sinterklaas geweest. Ik heb leuke cadeautjes gehad (bedankt voor de handpop, haha… ik had toch wel wat uit te leggen want in de katholieke kerk vieren ze de sterfdagen van sinten, dus hier vieren ze 6 december sinterklaas (tenminste voor alle mensen die Nicolas heten betekent dit een soort verjaardag). In Nederland vieren we het op 5 december omdat dit de geboortedag is van sint Nicolaas.
Pps. Met mijn kinyarwanda gaat het wel goed, maar ik ben nog niet zo ver in het boek. Ongeveer bij les 35, maar ik struikel nogal over de grammatica en de werkwoorden lijken extreme veel op elkaar. Het mooiste woord dat ik deze week heb geleerd: ikinyugunyugu; vlinder.
Hoi allemaal,
Hoe gaat het met jullie? Vandaag bedacht ik me dat ik precies de 46e malariapil heb geslikt. Dat betekent dat ik de eerste helft van mijn verblijf hier zonder al te grote problemen heb overleeft.
Na volgende week zullen jullie vast het idee hebben dat ik een halve non aan het worden ben, maar dat valt wel mee hoor ! Ik ben afgelopen week zelfs naar een heuse kroeg geweest… We hebben het flink laat gemaakt, het was 8 uur! 's avonds om precies te zijn. Het was wel heel gezellig, mijn tolk en haar ouders waren er ook.
In Rwanda zijn nogal veel dingen een beetje anders. Zo heb ik bijvoorbeeld veel interessante insecten gevonden; prikmieren, roze pokemonvlinders, geel met groen en blauw gestreepte sprinkhanen, knalblauwe en knalrode vogels en nog veel meer. Naast gewone muggen ( daarvoor slik ik dus die pillen want wat voor kleding ik ook draag, hoeveel antimuggenspul ik ook op smeer, ze vinden mij extreem onweerstaanbaar. Volgens de pastor komt dat omdat het in het donker lijkt alsof ik licht geef) zijn er ook een soort kamikazemuggen. Ze vliegen een beetje doelloos in het rond, tot ze zich te pletter vliegen tegen iets dat zich toevallig op hun baan bevindt. Ze storten dan neer, gaan keihard zoemend rondjes draaien op de grond en stijgen dan weer op waarna het hele verhaal weer opnieuw begint. In sommige gevallen overigens gaan ze ook dood door de klap van het neerstorten. Om ze uit de weg te ruimen is het het handigst de muggen op de grond op te rapen en keihard op de grond te gooien. Dat laat ik wel liever over aan iemand anders, ze zien er namelijk uit als een soort rupsen met vleugeltjes en zo bewegen ze zich op de grond ook voort… niet echt lekker om op te rapen dus.
Iets anders is dat veel mensen versiering sparen voor aan hun muur. Dat kalenders uit heel veel verschillende jaren naast elkaar hangen is niet uitzonderlijk. Er zijn kalenders met Maria's, mooie blanke vrouwen, reclame of, zoals ik vorige week vond, een verheerlijking van Saddam Hoessein. Die laatste vond ik bij een ouder echtpaar en ik vraag me serieus af hoe die daar terecht is gekomen. Ik weet dat hier veel wordt geïmporteerd uit China, maar voor zover ik kan nagaan is dat niet echt een redden voor een poster van Saddam om hier in Rwanda terecht te komen.
Ook kleding wordt ingevoerd. Op markten kan je bijvoorbeeld tweedehands kleding uit europa kopen. Was ik even verbaast toen ik op een zondag allemaal namen van Nederlandse bedrijven voorbij zag komen op de voetbalshirts die mensen hier als zondagse kleding dragen! Verder hebben mensen hier een bijzondere kledingkeuze? Op zondag dragen de katholieken hun nette kleding. Ook de kinderen. Omdat meisjes hier rokken dragen en jongens broeken kan het soms dus voorkomen dat een jongen in een roze Dora pyjamabroek loopt, terwijl zijn zusje een bob de bouwer nachthemd aanheeft. Maar ook andere mensen combineren soms op een bijzondere manier. Zo zat ik laatst tegenover een bankdirecteur met vrouwenschoenen (witte schoenen met een roze randje) en My little pony sokken… Ik heb maar niet uitgelegd waarom ik toch eventjes moest glimlachen.
Verder heb ik dit weekend visite gehad van Gerda. Een meisje uit Nederland dat in Kigali op een basisschool werkt. Een tijdje geleden had ik haar in Kigali al ontmoet en nu kwam ze een keertje kijken hoe het hier op het platteland gaat. 's Middags zijn we naar een dorpje in de buurt geweest en 's avonds hebben we pannenkoeken gebakken. Wat in de keuken hier nog een hele uitdaging is.
Maar Gerda, ze hebben de kunst goed afgekeken, ik heb nu al 3 keer pannenkoeken gegeten! Keilekker en weer eens iets anders dan de standaardomelet iedere ochtend.
Zondag zijn we naar een herdenkingsplaats geweest van de genocide. Dat was behoorlijk indrukwekkend, ook omdat we werden rondgeleid door de weduwen die lid zijn van de vereniging van weduwen. Dan maakt het toch wel net even iets meer indruk. Een beetje raar was wel dat ze wilden dat we veel foto's maakten, ook van de botten. In Nederland zou je juist geen foto’s mogen maken, maar hier werd ik op een bepaald moment bij de arm gepakt om toch ook nog een nog explicietere foto te maken van botten. Ik snap het ook wel, ze willen graag dat het verhaal aan de wereld wordt verteld. Maar het ging toch wel een beetje tegen mijn gevoel in.
Hoewel de activiteit zondag misschien een beetje heftig was heb ik wel een heeel leuk en gezellig weekend gehad. Het was echt heerlijk om weer eens Nederlands te spreken.
Nu het al eerste advent is en ik hoorde dat het bij jullie al lekker koud begint te worden heb ik nog helemaal geen kerstgevoel. Ik ben een beetje verkouden en ben mijn stem kwijt, maar toen ik aan kerstliedjes begon te denken kon ik nog maar met moeite op de teksten komen. Hier op de radio heb ik ook nog geen bekende kerstliedjes gehoord, maar dat kan er ook aan hebben gelegen dat de pastors hier vaak naar een katholieke, Rwandese zender luisteren. Heb je dus toevallig teksten over, ze zijn welkom ;).
Oja, dit weekend heb ik ook nagedacht over wat ik het allermeeste mis hier. Dat zijn niet echt veel materiële zaken, maar een Spiegel, ik heb toch echt al minstens 4 en een halve week mezelf niet meer gezien in een Spiegel groter dan de zijspiegel van een auto…
Groetjes,
Sanne
Ps. Nu ik dit stukje kan versturen is het al sinterklaas geweest. Ik heb leuke cadeautjes gehad (bedankt voor de handpop, haha… ik had toch wel wat uit te leggen want in de katholieke kerk vieren ze de sterfdagen van sinten, dus hier vieren ze 6 december sinterklaas (tenminste voor alle mensen die Nicolas heten betekent dit een soort verjaardag). In Nederland vieren we het op 5 december omdat dit de geboortedag is van sint Nicolaas.
Pps. Met mijn kinyarwanda gaat het wel goed, maar ik ben nog niet zo ver in het boek. Ongeveer bij les 35, maar ik struikel nogal over de grammatica en de werkwoorden lijken extreme veel op elkaar. Het mooiste woord dat ik deze week heb geleerd: ikinyugunyugu; vlinder.
-
07 December 2010 - 07:56
Lucie:
Haha ja wij vonden de handpop ook wel erg leuk :P Heb je m al gebruikt om de rare Nederlandse sinterklaasgewoontes mee uit te leggen? ;)
Veel plezier daar nog even! -
07 December 2010 - 13:07
Jan-Yme:
Heee zuster, mooi geschreven. Ik stel voor dat je ooit nog een keer een boek schrijft over een onderwerp zoals dit. Bij voorkeur natuurlijk in het kinyarwanda, dat zou goed zijn voor de algemenen ontwikkeling van de wereld. Ik wil je niet jaloers maken hoor... MAAR -
07 December 2010 - 13:09
":
IK HEB DIT WEEKEND WEER GESCHAATST... JEEEJ, ok, het ging even fout met het posten. Maar nu is het weer goed. Ik heb verder niet zoveel te melden behalve dat we geen sinterklaas hebben gevierd en dat daardoor de herfst enigzins onafgemaakt voelt en ik nu in een gradient overga in de winter in plaats van de acuute overgang van sint naar kerst.
Genoeg gesproken dacht ik zo.
Doei doei -
07 December 2010 - 15:54
Gerda:
Haha, lekker pannenkoeken!:)
Je brengt nog een culunaire aardverschuiving teweeg!
Succes verder!
Groetjes,
Gerda -
07 December 2010 - 19:59
OmaBoijl Friesland:
Lieve Sanne
nu een berichtje van oma boijl
vond wel een leuk ver haal van de pyama en van die nachthem den endan
nog niet te spreken van de schoenen en sokken hebwel evenin mezelf gelachen Nu hier is alles goed heb morgen weer koersbal en gym
groetjes oma boijl -
08 December 2010 - 14:45
Nicolien:
Jo Sanne!
Leuk om te lezen:) Wat een beestjes allemaal:) En die geweldige kleidingkeuzes klinken heel erg bekent!!:D
Ook super dat je Gerda weer ontmoet hebt:) Echt leuk!!
Kinyarwanda klinkt trouwens als een mooie maar ontzettend moeilijke (!!!) taal zeg!! En dan te bedenken dat ik al moeite had met het leren van Creools!
xxnic
ps. Ik vind het toch wel schrokwekkend dat je nu je alleen in een ander land bent, je je zo misdraagt!! Uitgaan tot 8 uur, hoe kun je?! -
08 December 2010 - 17:52
Je Vader:
Hoi Sanne kan het zijn dat de kleding keuze van de Rwandesen komt door het te kort aan spiegels ? Het valt niet mee om te zien hoe je schoenen je staan in een outo spiegel.
gr pa
ps maak je wat foto's van die mooie insecten voor mij ? -
08 December 2010 - 19:55
Guest:
veel plezier
-
15 December 2010 - 20:05
Marije:
Hoi Sanne,
Leuk dat jij ook mijn blog hebt gevonden! Ik heb hier in Suriname ook al flink kennis gemaakt met de muskieten, maar heb er inmiddels al een stuk minder last van en hoef gelukkig ook geen malariatabletten te slikken zoals jij...
Op 1 februari vlieg ik weer terug naar Nederland! Mijn ouders komen niet meer langs, maar ach... die laatste 7 weken red ik ook nog wel zonder ;)
Natuurlijk wens ik jou ook heel fijne Kerstdagen en een onvergetelijke jaarwisseling!
Groetjes,
Marije :) -
17 December 2010 - 10:23
Oom Jan, Tante Janny:
We lezen regelmatig je verhalen en vinden dat erg leuk.
Vanuit een wit besneeuwd Delden wensen we je Pretiige Kerstdagen en een voorspoedig 2011.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
