Een paraplu is een handig gebruiksvoorwerp.
Door: deboersanne
Blijf op de hoogte en volg Sanne
14 November 2010 | Rwanda, Kanyanza
Na een week zonder stroom te hebben gezeten wordt het weer tijd een uurtje achter een semi modern apparaat te zitten. Vandaag heb ik een reunion gehad met allerlei groepen vrouwen (en enkele mannen). Ze verbouwen rijst in een vallei, ongeveer anderhalf uur lopen vanaf de paroisse. Ik heb natuurlijk al vaker gepraat met groepen vrouwen, maar ik merk dat ze zich anders gedragen als er iemand van de overheid bij is. Of dit een man of een vrouw is verschilt nog niet eens zo heel veel, maar met een onafhankelijke tolk zijn de vrouwen een stuk vrijer en heb ik ook het idee dat er veel meer uit een bijeenkomst komt. Het is erg interessant om dat te zien, hoewel ik me dan wel af begin te vragen wat de werkelijke problemen zijn. Analfabetisme wordt door de overheidsmensen telkens genoemd. Echter zelfs als ik de vrouwen er specifiek naar vraag vinden ze dit geen enkel probleem, ik heb toch iemand gemachtigd ? zeggen ze dan. Een probleem wat wel bij iedereen terugkomt is het onderpand. In Rwanda zitten hieraan heel veel regels, huizen kunnen bijvoorbeeld maar zelden als onderpand dienen. Morgen ga ik voor met een bank praten, ik ben benieuwd wat zij mij hierover kunnen vertellen.
Tot zover mijn stage. Afgelopen weekend zou ik naar de markt (ongeveer een half uur lopen) samen met een mevrouw die ik al in de eerste week had ontmoet. Uiteindelijk kwam ze niet opdagen en ik begon me af te vragen of ik me niet vergist had in de dag. S middags ben ik toen samen met een van de paters op visite gegaan bij mijn tolk. Daar aangekomen bleek ook de mevrouw met wie ik naar de markt zou daar te zijn. Sterker nog, ze had me zelfs verwacht ! Ik weet nog niet hoe ze het doen, maar de Rwandesen verrassen me toch elke keer weer met hun manier van elkaar toevallig, maar toch verwacht tegen te komen.
Een ander fenomeen zijn de feesten binnen de paroisse, de laatste tijd was er elke week wel iets te vieren. Ik, als vriend van de paroisse (tja, daar woon ik), moet daar natuurlijk ook bij zijn. Meestal begint zo’n feest dan met een gebed en wordt daarna het eten opgediend (gebakken aardappels met vlees). Daarna wordt er eindeloos gespeecht in het Kinyarwanda. En dan… als allerlaatste het leukste half uurtje van een vier uur durende ceremonie : Er begint iemand te zingen, iedereen valt bij en dan gaan ze dansen. Niet zoals bij ons, maar echt dansen. Trouwens, ook het eten is voor de meeste mensen een feest omdat er vlees wordt geserveerd. Dat kunnen in deze regio maar weinig mensen veroorloven. Voor mijzelf is het echter een drama. Hoe eet je een homp redelijk elastisch draadjesvlees met alleen een vork, terwijl je tegenover en zaal vol mensen zit die het allemaal wel interessant vinden te zien hoe een blanke zit te eten. Als de draadjes dan ook nog tussen je tanden blijven zitten is het drama helemaal compleet. Nee, geef mij maar het familiefeestje van mijn tolk waarbij we met alle aanwezigen maniok uit een grote schaal zaten te eten… lekker graaien met onze handen.
Als laatste een ander opmerkelijk feit van Rwanda. Naast een telefoon hebben ze namelijk ook allemaal een paraplu. Ach, dat is handig als het regent, maar dan is het sowieso te gevaarlijk om buiten te zijn. Hij wordt dus niet vooral gebruikt voor de regen, maar juist als bescherming tegen de zon. En als je dan zonodig liever in de zon wilt lopen is hij altijd nog handig als wandelstok. Dat verklaard waarom op een ochtend in de kerk zoveel paraplus langs de muur staan terwijl het buiten weer is waar ze in Spanje jaloers op kunnen zijn.
Groetjes Sanne
Ps. Al verschillende keren moest ik de weg vragen, geen enkel probleem, maar ik verbaas me er toch steeds weer over dat sommige mensen dan gewoon met me mee gaan lopen… met blote voeten over allerlei dodelijke grindpaadjes ! Toegegeven, Rwandese voeten zijn een stuk eeltiger dan de mijne…
Pps. Dirk, ik weet nog hoe je vertelde over iemand die in Afrika was geweest en flink was aangekomen omdat ze bij de burgerking had gegeten. Ik kan je nu al vertellen dat mij dat niet gaat lukken, een burgerking hebben ze hier namelijk niet op loopafstand en van bananen en aardappels krijg je energie, maar je komt er niet echt van aan. Sterker nog, ik heb nu al een speld in mijn rok op te zorgen dat hij niet van mijn kont afglijdt.
Ppps. En Marieke, naast allerlei kapitalen ook nog een schone weg. Haha.
Pppps. Jan-Yme, ik gebruik een Qwerty toetsenbord met Azerty instellingen, niet echt praktisch, maar een a4 per kwartier haal ik toch heel gemakkelijk. Mocht je weten hoe ik dat kan veranderen hoor ik dat graag.
Ppppps. Kirsten, bedankt voor je berichtje ! Volgens mij was jij in Engeland toen ik vertrok, of was het parijs ? Nou ja, als ik terugkom in januari moeten we maar een keer af gaan spreken voor een reünie!
-
14 November 2010 - 18:05
Guest:
veel plezier
-
14 November 2010 - 18:27
Mieke:
Hee Sanne!
Apart zeg, al die andere gewoontes. Lijkt me super om mee te kunnen maken! Geniet ervan, en veel succes met je stage!
Groetjes van je sax-maatje :) -
14 November 2010 - 18:55
Daisy:
Hee Sanne!
Je verhalen klinken allemaal erg leuk! Volgens mij heb je het daar wel naar je zin dus nog veel plezier!
X -
15 November 2010 - 13:23
Ester. :
Hé Sanne :D
Ga je eigenlijk ook elke zondag naar hun kerk toe ?
En verder is het geen probleem dat die rokken nu afvallen, ik vind het geen probleem om met je mee te gaan winkelen. :D
X
-
15 November 2010 - 13:40
Jan-Yme:
Heee sanne, leuk om weer iets van je te horen. Hoe gaat het met je Kinyarwanda? lijkt me opeens wel relevant sinds je bij een oft andere seremoniële voedselverwerking moet zijn :D. Om maar direct naar mijn punt te komen: Je kunt de instelling voor het toetsenbord instellen door naar het configuratie scherm te gaan daar heb je in het engels de knop: Regional and Language control panel. En daar kun verder klikken en je keyboard taal instellen. Wat je ook kunt proberen (dat zou ik eerst doen) is of je toetsenbord ineens weer een qwerty toetsenbord is als je de combinatie: ctrl + shift; indrukt, of de combinatie ctrl + alt. Het kan zijn dat dat je toetsenbord instellingen automatisch veranderd. Maar dat is nogal afhankelijk van welke windows je gebruikt en wat de fabrieksinstellingen zijn.
Vergeet niet om alles terug te veranderen:P Groetjes
Jan-Yme -
15 November 2010 - 19:08
OmaBoijl:
heb je mail ontvangen en lees dat het goed met je gaat. Nou met gaat het ook goed
het is vandaag mooi weer.Ben lekker buiten geweest heb blad geharkt
wand mijn gazon was net een deken van bladeren en dat is niet goed voor mijn gazon Nu Sanne tot een volgende keer En suces metje studie.
Groetjes Oma -
20 November 2010 - 11:07
Oom Jan Tante Janny:
leuk om te lezen wat je daar allemaal mee maakt. We zijn nu bij Jack, Roselie, Pien en Anja en hadden je even opgezocht. We hadden van OmaBoyl gehoord dat je in Rwanda stage loopt. Wat doe je precies? Heel veel plezier en succes in Rwanda en tot 2de pinksterdag (familie dag in Limburg) -
28 November 2010 - 09:32
Oma Boijl:
Even eenreactie op je mail vind het wel een leuk verhaal van die parapluVolgens mij hebje daar wel een leuke stage.Je ziet nogeens wat wilde beesten?????????of niet.nu jijboft?maar het is hier winter .het heeftook al gesneeuwt wij hebbenhier nietzoveelgehadmaar in delen van land lag behoorlijk wat sneeuw groetOma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley