Reisverslag 29
Blijf op de hoogte en volg Sanne
11 September 2017 | Burundi, Cibitoke
Beste lezers,
Ze was jong, had een pasgeboren baby en zat iedere dag op de markt om fruit te verkopen. Haar leven was niet gemakkelijk, maar ze kon voor haar gezin zorgen.
Waar ze nu is weet niemand. Of ze nog leeft weet ook niemand. Maar weinig mensen kunnen zich haar gezicht nog herinneren want op een dag werd haar een baan aangeboden, en is ze vertrokken. Sindsdien heeft niemand meer iets van haar gehoord.
Mensenhandel wordt lang niet altijd opgespoord, maar heel soms komen dergelijke gevallen toch in de publiciteit. Niet lang geleden schreef een lokale krant hoe 24 meisjes in een busje staande waren gehouden. 18 meisjes hadden een nieuw paspoort en het vooruitzicht op een baan in een van de golfstaten. Ze zijn teruggestuurd naar hun families. De andere 6 vrouwen waren ervaren reizigsters op het traject Burundi - Oman. Ze zijn opgepakt en vastgezet op verdenking van mensenhandel (http://www.iwacu-burundi.org/les-departs-vers-le-golfe-reprennent-de-plus-belle/).
Ondanks beperkte verslaggeving over het onderwerp is mensenhandel een actueel onderwerp. Steeds vaker worden meisjes in Burundi (en soms ook jongens) verleid in te gaan op het aanbod van een goede baan in het buitenland. Er worden gouden bergen beloofd, maar bij aankomst blijkt de realiteit vaak minder rooskleurig te zijn. Soms worden reispapieren in beslag genomen; soms wordt er geen salaris uitbetaald; soms blijken werkzaamheden illegaal te zijn; soms worden werknemers behandeld als slaven; maar in vrijwel alle gevallen raken slachtoffers van mensenhandel verstrikt in een situatie waar ze op eigen kracht niet meer uit kunnen komen.
Recentelijk hoorde ik het verhaal over een vrouw die werd uitgenodigd voor een korte cursus waarmee ze een goedbetaalde baan zou kunnen krijgen in Oman. Natuurlijk was ze geïnteresseerd: ze verdiende nu maar net genoeg om rond te komen. Nadat de vrouw een paar vriendinnen om advies had gevraagd, kreeg ze echter achterdocht en ze sloeg het aanbod alsnog af.
Het weigeren van een goede baan getuigt van moed als je net genoeg verdient om te kunnen overleven. Maar zelfs meisjes die ondanks hun situatie wel kritische vragen stellen, en niet zomaar klakkeloos ingaan op het aanbod van een goede baan wordt het niet gemakkelijk gemaakt. Voor de vrouw uit het verhaal was het, met het weigeren van het aanbod, niet afgelopen. Al snel werd ze (valselijk) beschuldigd van oplichterij en werd ze in de gevangenis gezet.
Gelukkig liep het verhaal uiteindelijk goed af en kwam ze al na een paar dagen vrij. De mensenhandelaars hun straf deze keer niet ontlopen, maar helaas is dat nog lang niet altijd het geval.
Om af te sluiten wil ik graag nog met jullie delen dat EO Metterdaad afgelopen augustus bij mij op bezoek is geweest om mijn leven in Burundi, en het werk van ZOA in beeld te brengen. Heel interessant om eens van dichtbij mee te maken hoeveel werk er eigenlijk komt kijken bij het maken van televisie. Zodra bekend is wanneer de 3 (korte) afleveringen uitgezonden gaan worden zal ik dat laten weten.
Verder nog twee tekeningen. Allereerst mijn bewakers die tevens experts in ongediertebestrijding zijn: ook slangen kunnen ze verwijderen. De tweede tekening heb ik gemaakt op basis van een foto die gemaakt werd door het camerateam van de EO.
Groetjes,
Sanne
Ze was jong, had een pasgeboren baby en zat iedere dag op de markt om fruit te verkopen. Haar leven was niet gemakkelijk, maar ze kon voor haar gezin zorgen.
Waar ze nu is weet niemand. Of ze nog leeft weet ook niemand. Maar weinig mensen kunnen zich haar gezicht nog herinneren want op een dag werd haar een baan aangeboden, en is ze vertrokken. Sindsdien heeft niemand meer iets van haar gehoord.
Mensenhandel wordt lang niet altijd opgespoord, maar heel soms komen dergelijke gevallen toch in de publiciteit. Niet lang geleden schreef een lokale krant hoe 24 meisjes in een busje staande waren gehouden. 18 meisjes hadden een nieuw paspoort en het vooruitzicht op een baan in een van de golfstaten. Ze zijn teruggestuurd naar hun families. De andere 6 vrouwen waren ervaren reizigsters op het traject Burundi - Oman. Ze zijn opgepakt en vastgezet op verdenking van mensenhandel (http://www.iwacu-burundi.org/les-departs-vers-le-golfe-reprennent-de-plus-belle/).
Ondanks beperkte verslaggeving over het onderwerp is mensenhandel een actueel onderwerp. Steeds vaker worden meisjes in Burundi (en soms ook jongens) verleid in te gaan op het aanbod van een goede baan in het buitenland. Er worden gouden bergen beloofd, maar bij aankomst blijkt de realiteit vaak minder rooskleurig te zijn. Soms worden reispapieren in beslag genomen; soms wordt er geen salaris uitbetaald; soms blijken werkzaamheden illegaal te zijn; soms worden werknemers behandeld als slaven; maar in vrijwel alle gevallen raken slachtoffers van mensenhandel verstrikt in een situatie waar ze op eigen kracht niet meer uit kunnen komen.
Recentelijk hoorde ik het verhaal over een vrouw die werd uitgenodigd voor een korte cursus waarmee ze een goedbetaalde baan zou kunnen krijgen in Oman. Natuurlijk was ze geïnteresseerd: ze verdiende nu maar net genoeg om rond te komen. Nadat de vrouw een paar vriendinnen om advies had gevraagd, kreeg ze echter achterdocht en ze sloeg het aanbod alsnog af.
Het weigeren van een goede baan getuigt van moed als je net genoeg verdient om te kunnen overleven. Maar zelfs meisjes die ondanks hun situatie wel kritische vragen stellen, en niet zomaar klakkeloos ingaan op het aanbod van een goede baan wordt het niet gemakkelijk gemaakt. Voor de vrouw uit het verhaal was het, met het weigeren van het aanbod, niet afgelopen. Al snel werd ze (valselijk) beschuldigd van oplichterij en werd ze in de gevangenis gezet.
Gelukkig liep het verhaal uiteindelijk goed af en kwam ze al na een paar dagen vrij. De mensenhandelaars hun straf deze keer niet ontlopen, maar helaas is dat nog lang niet altijd het geval.
Om af te sluiten wil ik graag nog met jullie delen dat EO Metterdaad afgelopen augustus bij mij op bezoek is geweest om mijn leven in Burundi, en het werk van ZOA in beeld te brengen. Heel interessant om eens van dichtbij mee te maken hoeveel werk er eigenlijk komt kijken bij het maken van televisie. Zodra bekend is wanneer de 3 (korte) afleveringen uitgezonden gaan worden zal ik dat laten weten.
Verder nog twee tekeningen. Allereerst mijn bewakers die tevens experts in ongediertebestrijding zijn: ook slangen kunnen ze verwijderen. De tweede tekening heb ik gemaakt op basis van een foto die gemaakt werd door het camerateam van de EO.
Groetjes,
Sanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
